20 września 1824 - Poświęcenie synagogi

Przed wojną żyło w Elblągu ok. 500 Żydów. Mieli swoją synagogę i swój cmentarz. Wpisywali się w wielokulturowość Elbląga i współtworzyli jego rozwój. Do czasu, do nocy kryształowej...
Jest godzina 9 rano 20 września  1824, gdy orszak składający się z rabina, elbląskich Żydów oraz osobistości życia politycznego i społecznego miasta ruszał ze starej synagogi na Starym Rynku. Za bożnicę służyła dotąd niewielka oficyna dobudowana do kamienicy Mosesa Simona. Simon był pierwszym w historii Żydem, któremu pozwolono osiedlić się w Elblągu. Od 1783 roku mógł on prowadzić koszerną garkuchnię. Szybko się wzbogacił, zajmując się również innymi biznesami i gdy w 1812 roku zniesiono zakaz osiedlania się w mieście był już bogaczem. Gmina zakupiła grunty pod cmentarz (u zbiegu ulic Brzeskiej i Browarnej) oraz pod nową synagogę przy ul. Chmurnej. Ówczesnym zwyczajem wydrukowano program poświęcenia synagogi i teraz jest on starannie realizowany.  Tak uroczystość tę opisuje kronika Ramsey’a: „ Dzisiaj o dziewiątej rano, żydostwo opuściło ich starą synagogę w dawnym domu Mosesa Simona przy Starym Rynku 210, na rzecz nowej świątyni. Tam pod przewodnictwem swojego Przełożonego ale także udziałem wielu chrześcijańskich osobistości nastąpiło przejęcie. Nadrabin z Królewca dokonał w języku niemieckim wyświęcenia nowej świątyni.”