19 października 1626 – szwedzki król Gustaw Adolf wystawił Elblągowi przywilej główny, pozwalający na bicie monety oraz pozostawanie w mieście Angielskiej Kompanii Handlowej.
Gdy Gdańsk nie uznał w Stefanie Batorym prawowitego króla Polski, ten nakazał skierować cały handel morski do Elbląga. Zbiegło się to w czasie z poszukiwaniem przez Anglików miejsca do organizacji kantoru. Elbląg idealnie się nadawał. Od 1580 r. wszystkie angielskie statki płynące na południowy Bałtyk wyładowywane były w naszym mieście. Gorzej było z ładunkiem powrotnym, miasto nie miało takiego zaplecza, by zapewnić handel w obie strony. Gdańsk, widząc jak wiele traci wykorzystał fakt poddania się Elbląga Szwedom i oskarżając sąsiednie miasto o zdradę Rzeczypospolitej, wymusił na Sejmie uchwałę o likwidacji angielskiego kantoru w Elblągu. (27 czerwca 1628 roku).
fot. szeląg elbląski Gustawa Adolfa
Napisz komentarz
Komentarze